Bractwo Kapłańskie św.Piusa X zostało erygowane kanonicznie dnia 1 listopada
1970 roku przez JE bpa Charriere z diecezji Lozanny, Genewy i Fryburga
w Szwajcarii. Głównym celem Bractwa jest otwieranie seminariów mających
za zadanie formowanie i uświęcanie kapłanów według integralnej i prawdziwej
wiary Kościoła Katolickiego. Zatem, od samego początku jest to dzieło cieszące
się aprobatą Kościoła.
Jego założyciel, JE abp Marcel Lefebvre urodził się 29 listopada 1905 roku
w Tourcoing we Francji. Święcenia kapłańskie przyjął w roku 1929 w Lille,
a w roku 1932 wyjechał do Gabonu jako misjonarz ze Zgromadzenia Ojców Ducha
Świętego. W roku 1947 został mianowany przez papieża Piusa XII wikariuszem
apostolskim Dakaru w Senegalu i otrzymał sakrę biskupią z rąk JE kard.Lienarta.
Rok później, Pius XII powierzył mu funkcję delegata apostolskiego na całą
francuskojęzyczną Afrykę, w skład której wchodziło wówczas 18 państw. Przez
11 lat prowadził tam nadzwyczajną działalność. Kard.Thiandoum, który otrzymał
sakrament kapłaństwa i sakrę biskupią z rąk abpa Lefebvre'a, stwierdził,
że jest rzeczą powszechnie znaną, iż Arcybiskup zrobił dla Afryki więcej,
niż ktokolwiek inny w tym stuleciu. Arcybiskup erygował w tym czasie 36
diecezji, otworzył wiele misji i szpitali. Liczba szkół podstawowych wzrosła
o 600% a średnich o 1200%. Papież Jan XXIII mianował go asystentem tronu
papieskiego i powołał w skład komisji przygotowawczych na Sobór Watykański
II. W 1962 roku został wybrany generałem Zgromadzenia Ojców Ducha Świętego.
Podczas Soboru abp Lefebvre stał się mimowolnym świadkiem zapowiadającego
się upadku Kościoła. Nie mógł w zgodzie z własnym sumieniem podpisać dokumentów
o wolności religijnej oraz o ekumenizmie, ponieważ stały one w jawnej sprzeczności
z nauczaniem wszystkich dotychczasowych papieży.
Sobór otworzył
w życiu Kościoła epoke gwałtownych zmian: nowe ryty Mszy św. i sakramentów,
zmiana katechizmów przmilczająca najistotniejsze prawdy wiary, postawa
ekumeniczna wobec innych religii (niechrześcijańskich) oraz dialog ze światem
współczesnym i jego błędami... Szczególnie formacja młodych księży obniżyła
się do opłąkanego poziomu. Wtedy to wielu młodych ludzi zwróciło się do
Arcybiskupa z prośbą, by pomógł im przygotować się do kapłaństwa.
Jego odpowiedzią było założenie Bractwa Kapłańskiego Św.Piusa X. Prawie
natychmiast rozpoczęły się prześladowania skierowane przeciwko otwartemu
w Szwajcarii seminarium. Wielu biskupów zdecydowanie nie mogło się pogodzić
z tym, by przyszli kapłani formowani byli zgodnie z tradycyjnym nauczaniem
Kościoła, zachowując tradycyjny ryt Mszy św. Tymczasem dzieło rozwijało
się w szybkim tempie i rozprzestrzeniało się na cały świat. W 1983 roku
abp Lefebvre przekazał kierownictwo Bractwa Św.Piusa X księdzu F.Schmidbergerowi.
Tymczasem
sytuacja w Rzymie ulegała ciągłemu pogorszeniu. W roku 1986 Papież udał
się do synagogi, gzie podjęto go, jako równego Wielkiemu Rabinowi. W tym
samym roku w Asyżu odbyło się "spotkanie wszystkich religii". Każda grupa
modliła się w jednym z "wynajętych" kościołów, a w jednym z kościołów na
tabernaculum umieszczono nawet posąg Buddy.
W obliczu tych faktów, niezwykle ważkich dla wiary katolickiej, Arcybiskup
postanowił, ze względu na podeszły wiek, poprosić o pozwolenie Stolicy
Apostolskiej na wyświęcenie biskupów pomocniczych, którzy mogliby kontynuować
jego dzieło, czego ostatecznie mu odmówiono, jako, że wiadomo było, iż
nowi biskupi nie zaakceptują obecnego nauczania o ekumenizmie i wolności
religijnej, ani nie zgodzą się na odprawianie Mszy św. według nowego rytu.
Wobec konieczności zachowania autentycznej wiary, zagrożonej przez wszystkie
te nowinki, oraz konieczności utrzymania formacji kapłańskiej zgodnej z
Tradycją Kościoła, 30 czerwca 1988 roku Arcybiskup dokonał święceń - wbrew
woli władz rzymskich - czterech biskupów pomocniczych. To pozorne nieposłuszeństwo
nie stanowi jednak schizmy, ponieważ nowi biskupi zajmują się wyłącznie
udzielaniem sakramentów zarezerwowanych dla biskupa (wyświęcanie księży,
bierzmowania) i nie przypisują sobie jurysdykcji zwyczajnej. Nie oznacza
to żadną miarą odrzucenia autorytetu papieża, a wręcz przeciwnie: kiedy
tylko hierarchia powróci do tradycyjnej wiary, biskupi złożą swój urząd
u Następcy Św.Piotra.
Bractwo Św.Piusa X uznaje Jana Pawła II za papieża. W każdej kaplicy i
domu Bractwa na świecie znajduje się, zgodnie z przyjętym w Kościele zwyczajem,
portret papieża Jana Pawła II, a imię tegoż Papieża, jak tez miejscowego
biskupa ordynariusza, jest wymienianew Kanonie każdej odprawianej Mszy
Św.
Abp Lefebvre zmarł 25 marca 1991 roku. Pozostawił Kościołowi dzieło, które
na całym świecie kontynuuje tradycyjne naucznie i mężnie zwalcza zgubne
błędy propagowane od czasów II Soboru Watykańskiego. W lipcu 1994 nowym
przełożonym generalnym Bractwa Św.Piusa X został wybrany biskup Bernard
Fellay. Dnia 15 sierpnia 1996 roku Bractwo otworzyło pierwszy przeorat
w Polsce. Przełożonym jest ks.Karl Stehlin. W chwili obecnej Bractwo posiada
na terenia Polski 6 kaplic: w Warszawie, Bydgoszczy, Trójmieście, Krakowie,
Katowicach i Lublinie.